Bart stapt over van een iPhone naar een Pixel met GrapheneOS erop geïnstalleerd. Ter leering ende vermaeck deelt hij periodiek zijn ervaringen om uit de klauwen van het Apple ecosysteem te ontsnappen. De eerste post vind je hier terug.
Een week verder.
Liefste dagboek,
Deze week doet Apple gemeen tegen mij. Mijn kalender werkt eigenlijk alleen maar fatsoenlijk op andere Apple devices en Apple notes kun je niet fatsoenlijk exporteren, laat staan de notities die je gedeeld hebt met anderen. Een perfecte illustratie van “vendor lock-in”: het principe dat alles prima werkt zolang je maar alles bij dezelfde partij doet. Je komt dat in de professionele context tegen, maar eigenlijk is dat privé net hetzelfde. Reden temeer waarom ik beetje bij beetje een stukje land afgraaf uit de ommuurde rozentuin van Apple en terugleg in mijn eigen hofje.
Iets waar je in de professionele context niet tegenaan loopt is de vorm van groepsdruk die ontstaat wanneer je besluit om bepaalde diensten die iedereen gebruikt, niet meer te gebruiken. Velen die al eens nagedacht hebben om bijvoorbeeld Whatsapp in te ruilen voor Signal herkennen het: “Ik wil wel maar Henk-Jan, Jean-Marc en Caroline zitten allemaal op Whatsapp en stappen niet over, dus ik kan bijna niet anders.” Nu is dat niet per se een Apple probleem, maar wel terecht om dat hier ook even mee te nemen. Ik heb de ideale oplossing ook niet, ik kan enkel zeggen wat ik jaren geleden deed met Signal: ik stapte over, liet iedereen dat weten, en dat was het.
Mijn probleem, hun probleem
“Mooi hoor Bart, dus je maakt eigenlijk gewoon jouw probleem, iemand anders hun probleem”, zou je kunnen zeggen. Een interessante variant van die opmerking kwam ook terug als reactie op mijn vorige artikel: wat vindt mijn vrouw daar eigenlijk van? Iemand moet tenslotte de Whatsapp van de kinderopvang opvolgen, de kinderfoto’s van Facebook halen, en noem zo maar op. Laat ik vooropstellen dat ik het ook prima zou vinden als mijn vrouw mijn voorbeeld zou volgen, maar uiteraard is dat iets dat zij zelf mag weten. Alles dat echt essentieel is, komt ook heus wel in orde. Bij navraag is men ook wel bereid om die foto’s op een andere manier door te sturen en de opvang belt mij gewoon op als de kleine ziek is maar wel nadat ze eerst mijn vrouw proberen. Al heeft dat weinig te maken met het feit dat ik geen Whatsapp heb.
Zo miste ik wel de kans om voor te lezen in de kinderopvang, de voorleesweek werd enkel via Facebook aangekondigd. Daar baalde ik best van want zeg nu zelf: idolaat aangestaard worden door een berg peuters die aan mijn lippen hangen terwijl ik vertel hoe Dikkie Dik een muis door de kerstboom jaagt, is gewoon erg leuk. De facturen komen ook netjes in de mail, waarom die aankondiging van de voorleesweek dan niet?! Ook hier geen ideale oplossing dus, maar als principes iets waard zijn, dan zijn ze het ook waard om vol te houden als dat wat moeilijker is. Je ziet wel een beweging weg van die platformen overigens: iedere school zit (in België) ondertussen wel op een soort Smartschool tenslotte.
Daarmee heb je overigens nog niet de reactie van mijn vrouw: stiekem vindt die het ook best prima als zij degene is die al die dingen kan opvolgen en niet ik. Dan weet ze tenminste dat het goed gebeurt, en “op de momenten dat het irritant is, gun ik jou je nerdness”. Een beetje denigrerend als je het mij vraagt, mijn strijd voor fundamentele rechten en vrijheden herleiden tot nerdness, maar OK.
Terug naar de kern
Eigenlijk kan ik aan dat probleem en de filosofische beslommeringen er omheen een aparte reeks artikelen wijden, maar terug naar de kern van het verhaal: Apple doet gemeen. Mijn kalender probleem is voorlopig met een halve oplossing verholpen. Door de kalender publiek te zetten (alleen als je de link hebt uiteraard) kan ik de kalender ook aanmaken op mijn Dasprive omgeving bij Infomaniak. Op de telefoon komen de Apple kalender en één van de werkkalenders dus binnen, al kan ik ze niet wijzigen. Voorlopig is dat genoeg, ik zit nog vaak genoeg achter m’n iMac of Macbook als ik toch iets aan moet passen. Langzaamaan verhuis ik mijn werkafspraken naar de kalender die wel overal werkt. De gedeelde privé-kalender maakt mijn vrouw op zich weinig uit als het maar werkt en er geen afspraken verloren gaan. Dus dat betekent een keer er voor gaan zitten, kalender opzetten, alle afspraken exporteren en importeren (dat kan Apple wel), instellen op alle toestellen en dan is dat ook geregeld.
De notities blijkt lastiger dan gedacht, toch het gedeelde stuk. Ik meende een oplossing te hebben gevonden door via icloud.com in te loggen en daar de notities te raadplegen. Die website kan ik op mijn telefoon dan weer als een icoontje op mijn hoofdscherm zetten. Aan alles merk je echter dat Apple eigenlijk niet wilt dat je iCloud.com gebruikt in plaats van de apps: bewerken van notities is extreem traag, je moet om de haverklap opnieuw inloggen, en gedeelde folders met notities zijn gewoon niet zichtbaar. Voorlopig zorg ik dus maar dat ik het gedeelde boodschappenlijstje goed in de gaten houd voor ik naar de winkel ga. Mijn nieuwe notitie-app Standard Notes kent helaas geen gedeelde notities. Dit probleem gaat dus nog wat extra denkwerk kosten: mijn vrouw gunt me best mijn nerdness maar als ik dingen ga vergeten bij het boodschappen doen, is de maat snel vol.
Nog wat ervaringen van de afgelopen week:
- Ik werd gebeld en had geen idee wie het was. Want ja, contacten moeten natuurlijk ook overgezet worden. Niet aan gedacht maar dat viel gelukkig mee. Ik kon alles exporteren uit Apple Contacts naar een .vcf bestand, en dat was ook zeer eenvoudig te importeren. Zowaar een standaardformaat dat Apple wèl ondersteunt.
- Het standaard toetsenbordje vond ik niks, via F-Droid had ik al snel Open Board gevonden en dat vind ik aanzienlijk beter.
- Betalen via Apple Pay is erg makkelijk maar zit er ook niet meer in natuurlijk. Ik ben er wel achter gekomen dat de meeste betaalterminals in winkels ook een QR code kunnen genereren. Die scan ik dan met de bank-app waarna ik de betaling kan bevestigen met een vingerafdruk. Niet zo snel en simpel als Apple Pay, maar het werkt. In het buitenland zal het weer gewoon ouderwets met het kaartje moeten.
- Carplay is uiteraard ook verdwenen, dus m’n telefoon hangt weer in een houder tijdens het rijden. Bluetooth werkt echter prima, de podcasts en muziek zijn gewoon beschikbaar. Navigeren op een kleiner schermpje is echt geen issue. Daarover gesproken…
- Navigeren met Magic Earth gaat eigenlijk prima. De aankomsttijden bij files zijn mogelijk iets minder nauwkeurig, maar er zit ook een flink voordeel aan Magic Earth: ik heb de kaart van België kunnen downloaden zodat de app ook zal werken zonder internet. Ga je de landsgrenzen over snapt ie dat dan even niet maar de route stopzetten en weer starten loste dat ook op en de app werkt prima zonder downloaden.
- M’n batterij houdt het aanzienlijk langer vol. Uiteraard is de telefoon ook nieuwer dan mijn iPhone die er ondertussen al meer dan twee jaar op had zitten, maar ik heb al vaker gehoord dat GrapheneOS minder aanspraak maakt op de batterij vanwege het ontbreken van vele apps die op de achtergrond verbinding maken. Twee dagen zonder opladen was toch al lang geleden, en nu lukte dat weer eens.
Kortom, ik heb voorlopig absoluut geen spijt van de overstap en hoe moeilijker Apple het mij maakt, des te meer bewijzen ze de noodzaak en hoe vastberadener ik word om door te zetten. Heb je die rebel weer.